Þú öskrar,

ÁI ÞETTA ER VONT!

Þú spyrð,

Afhverju ég

Þú segir,

Ég mun aldrei aftur upplifa hamingju!

Tárin streyma úr endalausri uppsprettu augnhvarmanna og þú leggst niður í gólfið.

Hjálpiði mér!

Geriði það hjálpiði mér!

En samkenndin dugar ekki, faðmlögin virka ekki, orð okkar gangnslaus.

Þú verður að bíða, þar til fiðrildin missa máttinn og leysast upp.