I
Þú misstir allan sjarma þegar ég fann út hvað þú hétir og fletti þér upp á facebook.
II
Þögnin þín er stöðugt suð í eyrunum á mér.
Ósögð orðin bergmála í hausnum á mér.
Setningarnar sem þú misstir út úr þér hringsólast í kring um mig. Samhengislausar, merkingarlausar, mála þær óreiðukenndar myndir inn í augnlokin.
Stundum í amstri dagsins heyri ég ekki lengur í suðinu og þegar ég opna augun hverfa myndirnar fyrir hversdeginum.
En þegar ég leggst á koddann heldur þú fyrir mér vöku og fylgir mér loks í draumana.